Przypomnijmy trochę teorii, a dokładniej czym jest rozdrabnianie i w jaki sposób odbywa się to w przedsiębiorstwach przemysłowych.
Intensywność wielu procesów technologicznych zależy od rozmiaru całkowitej powierzchni obrabianego materiału twardego; im wartość tego wskaźnika jest wyższa, tym skuteczniejsze jest rozdrabnianie. Wzrost tego wskaźnika uzyskuje się poprzez zmniejszenie wielkości kawałków materiału (rozdrabnianie), co z kolei zapewnia jakość produktu końcowego.
Proces zmniejszania rozmiarów kawałków materiału twardego nazywa się kruszeniem lub mieleniem. Przez kruszenie często rozumie się zmniejszenie tylko dużych brył. Proces ten odbywa się w kruszarkach.
Proces rozdrabniania mniejszych kawałków nazywany jest mieleniem. Proces ten przeprowadzany jest najczęściej w młynach kulowych, w których jako mielniki stosowane są kule mielące.
Paliwo (węgiel), surowce (skały, rudy), półprodukty i produkty gotowe mogą być rozdrabniane.
Rozdrabnianie nazywa się dużym, jeśli obrabiane są elementy o wymiarze przekroju poprzecznego od 1000 do 200 mm, średnim i pośrednim od 250 do 50 mm, drobnym od 50 do 20 mm i cienkim od 25 do 3 mm lub mniej.
Całkowity stopień rozdrabniania charakteryzuje łączny wynik rozdrabniania przeprowadzonego w kilku etapach. Cementownie wykorzystują do tego celu dwukomorowe młyny kulowe. Do pierwszej komory ładowane są kule mielące o średnicy 100-50 mm. Zbiór kul mielących o średnicy 25-40 mm ładowany jest do drugiej komory. W zakładach górniczych i przetwórczych stosowane są jednokomorowe młyny kulowe, wykorzystując “etapowość” rozdrabniania. Oznacza to, że w pierwszym etapie rozdrabniania są używane stalowe kule o średnicy 120-100 mm, w drugim etapie 60-40 mm, a w trzecim o najmniejszej średnicy – 25-30 mm.
Stopień rozdrabniania kawałków w jednym etapie obróbki wynosi:
Rozdrabnianie odbywa się poprzez miażdżenie (1), uderzanie (II), ścieranie (III) i rozszczepianie (IV).
W większości przypadków występuje kombinacja typów rozdrabniania, np. miażdżenie ze ścieraniem, uderzenie ze miażdżeniem i ścieraniem; niekiedy do typów głównych dołączają się poboczne typy – zginające i rozrywające.
Sposób rozdrabniania dobiera się na podstawie właściwości fizycznych rozdrabnianego materiału, najpierw jego twardości i charakteru złamania.
W przypadku bardzo twardych materiałów skuteczniejsze jest uderzanie i kruszenie; w przypadku materiałów plastycznych preferowane jest ścieranie; w przypadku materiałów kruchych skuteczniejsze jest rozszczepianie.
Jednym z najważniejszych czynników charakteryzujących proces rozdrabniania jest ilość energii potrzebnej do rozdrabniania jednej tony materiału. Im większa jest wytrzymałość rozdrabnianego materiału, tym więcej energii wymagano do rozdrabniania. Bardziej szczegółowo na temat zużycia energii i sposobu stosowania w praktyce rozważaliśmy już w naszych publikacjach:
https://energosteel.com/metod-smc/
https://energosteel.com/ispolzovanie-energeticheskih-indeksov-raschet-indeksa-bonda-dlya-sharovogo-izmelcheniya/
https://energosteel.com/test-padajushhego-gruza-po-metodike-jkmrc/
https://energosteel.com/ispolzovanie-energeticheskih-indeksov-raschet-indeksa-bonda-dlya-sterzhnevogo-izmelcheniya/
https://energosteel.com/metody-vybora-sag-melnic-iii-raschet-indeksa-bonda-drobleniya/
https://energosteel.com/metody-vybora-sag-melnic-ii-rabochij-indeks-f-bonda-v-izmelchenii/
