Mielenie minerałów odbywa się w młynach. Istnieją różne rodzaje mielników stosowanych w mieleniu.
Zgodnie z geometrycznym kształtem mielników wyróżnia się:
- Kule o różnych średnicach;
- Cylindry krótkie – koło stalowe cięte na wymiar;
- Pręty stalowe (okrągły kęs);
- Konusy obcięte (cylpebsy , elipsoidy).
Materiał używany do produkcji mielników można podzielić na trzy główne grupy:
- Mielniki stalowe – jako surowiec do produkcji wykorzystano stal węglową, która jest stopowana z różnymi pierwiastkami chemicznymi, aby nadać właściwości takie jak twardość i wytrzymałość.
- Mielniki żeliwne – do produkcji tego rodzaju mielników stosuje się żeliwo zarówno „szare”, jak i „białe”.
- Mielniki ceramiczne – ten rodzaj mielników, jak sama nazwa wskazuje, wykonany jest z ceramiki i stosowany jest głównie w młynach o niewielkich rozmiarach (poniżej 50 litrów) w przemyśle chemicznym i spożywczym.
Ze względu na metodę produkcji mielniki (z wyłączeniem prętów, krótkich cylindrów) dzielą się na:
- Odlewane – wykonane przez odlewanie;
- Walcowane – stosowana jest metoda walcowania okrągłego kęsa;
- Tłoczone – stosowana jest metoda prasowania wcześniej pokrojonego kęsa.
Obecnie w przemyśle do mielenia surowców wykorzystywane są głównie mielniki które mają geometryczny kształt kuli lub stożka ściętego (dalej cylpepsy). Rozważmy każdy z nich bardziej szczegółowo.
Kule mielące. Ten rodzaj mielników wykonany jest ze stali i żeliwa. Metody produkcji – walcowanie kęsów okrągłych, odlewanie, tłoczenie. Ostatnio producenci kul tłoczonych tracą znaczenie na rynku, ponieważ metoda ta jest dość energochłonna, co prowadzi do wzrostu kosztów własnych gotowego produktu. Drugą metodą pod względem kosztów produkcji wyrobów gotowych jest odlewanie. Kula jest odlewana głównie z żeliwa. Ten rodzaj produkcji kul mielączych jest również drogi; oprócz kosztów zużycia energii, na koszt własny gotowego produktu wpływa także duży procent “odpadów” produkcyjnych. Najbardziej konkurencyjną technologią produkcji stalowych kul mielących jest obecnie walcowanie kęsów, przy dość niskim zużycia energii, ilość „odpadów” nie przekracza 1-1,5% całkowitej ilości surowców.
Cylpepsy. Ten rodzaj mielników wykonywany jest metodą odlewania i walcowania. Cylpepsy walcowane nie są powszechne na rynku mielników, ze względu na wysokie koszty własne produkcji tego typu mielników i niską jakość mielenia . W większości przypadków cylpepsy produkowane są z żeliwa “szarego” lub “białego” metodą odlewania. Należy zaznaczyć, że w zależności od rodzaju żeliwa, z którego produkowane są cylpepsy, ten rodzaj mielników ma szereg wad. Na przykład, cylpepsy produkowane z “szarego” żeliwa są dość miękkie, co prowadzi do wzrostu jednostkowego zużycia mielników podczas procesu mielenia. Produkcja cylpepsów produkowanych z białego żeliwa jest bardzo droga, wynika to z kosztu pierwiastków chemicznych, z których składa się „białe” żeliwo.
Co jest lepsze, kule czy cylpepsy? Jak wykazały ostatnie badania, kula załadowana do młyna kulowego ma większą powierzchnię dotknięcia, co zapewnia lepsze mielenie w porównaniu do cylpepsów. Potwierdzeniem tego jest fakt, że obecnie prawie wszystkie zakłady częściowo lub całkowicie zrezygnowały z zastosowania cylpepsów w procesie mielenia.
